Πες ένα όχι αν μπορείς, θα βρεις τον εαυτό σου

Μικρέ διαβάτη της ζωής , κοίτα στο παρελθόν σου.

Φωνές και βογγητά ηρώων, που πέσαν

Μέσα σ’ ανθρώπινη σφαγή

Χέρια νεανικά βαμμένα μεσ’ το αίμα

Φέραν μια ελεύθερη αυγή

Ανθρωπε…….

Λα, λα , λα…….

Με το χέρι στην καρδιά, λουλούδια να σκορπάς

Μακρυά απ’ τη φωτιά πάντοτε

Την φλόγα της ζωής κρατάς , κοίταξε να βρεις

Ένα τρόπο ν’ αγαπας για να ζεις

Ανθρωπε…

Λα, λα, λα

Ο ήλιος βγαίνει, φεύγει η βροχή

Σβήνει και παίρνει τις αναμνήσεις

Ελπίδα για όλους μας δεν θα φανεί

Ξανά, πως το παρελθόν εχει σβήσει.

Κουρδιστά ανθρωπάκια, κάνουνε τη γη κομμάτια

Κουρδιστά ανθρωπάκια πάντοτε

Κουρδιστά ανθρωπάκια κάνουνε τη γη κομμάτια

Κουρδιστά ανθρωπάκια ποτέ ξανά.